Аз Ватану инсон дида, болотар чизе нест.

               Имрўзҳо ташкилоти терористӣ-экстремистии, ҳизби наҳзати исломӣ нияти ғаразгўи дошта, бо роҳбарии Кабирӣ ва бо кўмаки молиявии хоҷагони   хориҷӣ дар ҷомеаи мо   дар амну осудагии  мардуми тоҷикону Тоҷикистониён халал  мерасонанд. Ҳарчанд онҳо нақшаҳои хоинонаи худро нисбати кишваре, ки Ватане, ки дар онҷо тавалид ёфтаву бавоя расидаанд, аз обу ҳавои ин кишвари  биҳиштосо нафас гирифта ба воя расидаанд, ба мақсади аҳримонаи худ нахоҳад расид.  Имрўз, Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон такя ба насли наврасу ҷавонон карда, таъкид мекунанд! Эй, соҳибони ояндаи ин марзу бум! Эй, ояндагони кишвару  халқи азиз ва такягоҳу орзую умедҳои мо Шумо ҳастед!

           Фарзандони диловари Ватан кишварамонро бо сарбаландию сарфарозӣ ободу зебо мекунад. Ҳар як фарзанди бо нангу номус диёри ин кишвари афсонавии  биҳиштосорро обод менамояд.

              Мо аҳли тоҷикону Тоҷикистон шукрона  аз он бояд кунем, ки давлати соҳибистиқлол дорем. Аз ҳама муҳимаш озод ва дар фазои сулҳу суботи миллӣ осуда зиндагӣ мекунем. Ақлу хирад ва сиёсату мафкураи ояндасозамон таҳти сарварии  марди оқилу хирадманд, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон боло рафтаасту талошҳоямон  барои пешрафти иқтисодиёти мамлакат ва ободонии диёр самараҳои хуб дода истодааст.

           Мегӯянд, ки «кўр ассояшро як бор гум мекунад»  мо, мардуми тоҷик, сиёсатбозию динситезиҳои гумроҳшудагонро дидем. Аз ин лиҳоз, ба падару модарони  шогирдонамон гуфтанием, ки фарзандонро бе назорат намонанд, аз ҳолати мактабхониашон ҳамеша огаҳӣ дошта бошанд.

             Омўзгорон хуб донанд, ки  эҳсоси худшиносии  кўдак дар мактаб аз тарафи муаллим бедор карда мешавад. Бо назардошти ин, мо омўзгорон масъул ҳастем, ки дар дарсҳоямон эҳсоси худшиносии миллиро  ба онҳо тарбия карда тавонем.

               Аз Ватану инсон дида, болотар чизе нест.

             Ҳар касе, ки дар ҳақи Ватан  ва мардуми некбахти он бадгўи мекунад, амали ношоиста ва ғайриинсониро анҷом медиҳад. Ҳаргиз бо мақсади ғаразноку нопоки худ нарасида, ҷазои сазовор мегирад. Ватандор бошад, Ватани худро содиқона ҳифз мекунад.

Мудири шуъбаи маориф        

Очилдиев К.М