Имрӯзҳо дар саросари мамлакат дар доираи барномаҳо бахшида ба солҳои 2019-2021 –«Солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ» чорабиниҳои гуногуни фарҳангӣ  гузаронида мешавад. Дар ноҳияи Шаҳритуз низ тибқи нақшаи тасдиқ намудаи мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳия чунин чорабиниҳо  дар сатҳи зарурӣ баргузор мегарданд.

       Ҳар як Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат, Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои ҳар як шаҳрванди Тоҷикистон  илҳомбахш ва дастури роҳнамо ба ҳисоб рафта, моро ба суйи созандагию ободкориҳо роҳнамун месозад.

Маркази матбуотии Суди Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон хабар медиҳад, ки Коллегияи судӣ оид ба парвандаҳои ҷиноятии Суди Олии ҶТ аризаи маҳкумшуда - шаҳрванд Сайид Қиёмиддини Ғозиро баррасӣ карда, 29 январи соли 2019 муҳлати ҷазои ӯ 18 сол ихтисор ва аз 25 ба 7 сол расонида шуд.

Қарори мазкур бинобар сидқан пушаймон шудани Сайид Қиёмиддини Ғозӣ аз кирдорҳои содирнамудаи худ, мусоидат дар ошкор сохтани як қатор ҷиноятҳои вазнин ва фош кардани ашхоси ба ин ҷиноятҳо алоқаманд қабул шуда, ба ҳукми Суди шаҳри Душанбе дар қисми таъини ҷазо тағйирот ворид гардид.

         Мусоҳибаи  Давлатхӯҷа Назиров, доктори илмхои фалсафа, аъзои Иттифоки нависандагон ва журналистони Точикистон, сармухаррири газетаи «Щит» ба паҳлӯҳои  норавшани раҳбарияти наҳзат ва даст доштани Кабирӣ дар табаддулоти даруниҳизбӣ равшанӣ меандозад. Агар ин кор собит шавад, шакке нест, ки собит мешавад, Кабирӣ на танҳо дар табаддулот, балки дар куштори С.А.Нурӣ низ даст дорад.

Чи хеле, ки ба мо маълум аст баъди тақсимоти миллӣ-ҳудудӣ, дар қаламрави Осиёи Миёна Ҳокимияти Шӯравӣ барпо гардид. Аз ҷумла дар Тоҷикистони Шӯравӣ низ имконият барпо гардид, лекин қувваҳое буданд, ки зидди Ҳокимияти Шӯравӣ баромад мекарданд, ки онҳоро босмачиён меномиданд.

Пас аз истиқлолияти давлатӣ як гуруҳ манфиатҷӯёни ватанфурӯш, ки баъдан ТТЭ ҲНИ-ро асос гузошта, ҳодисаи манфури ғайриинсониро, ки қатлу куштори мардуми бегуноҳро фаро гирифта буд, такрор карда, ҳатто бо шеваҳои муосири куштор бар сари мардуми тоҷик як балои азимро оварданд.  Дар оғози асри гузашта, аз ҷумла даҳсолаи дуюм  бо дастгирии амир «Иброҳимбек қатли ом ва ғоратгариҳои худро давом дод».