Одамон аз дўсти ёбанд бахт,

Душмани орад ба мардум рўзи сахт.

          Оре,  дар  таърихи  давлатдории  тоҷикон,  ки  он  зиёда   аз  ҳазор  сол   пеш   арзи  ҳастӣ  намуда  буд,  сулҳу  осоиштагӣ ва  ҳифзи  арзишҳои  миллӣ  барои   нишонии поягузории  он  заминаи  боэътимод   фароҳам  оварда  буд.

            Агар бафаъолияти ташкилоти экстремистӣ-террористии ҲНИТ назар афканем, маълум мегардад, ки ин ташкилот аз бунёд хислати экстремистию террористӣ дошта , асосои онро идеологияи инсонбадбинӣ, таҳамулнопазирӣ ва фашистӣ ташкил медиҳад. Ҷаҳонбинии наҳзатиҳобар пояи тасаввуроте  шакл гирифтааст, ки худашон онро ҳамеша ҳақиқати мутлақ меҳисобанд ва дигаронро бадандешу ноҳақ мешуморанд.

            Роҳи сиёсатмадорони   бузург душвору пурпечутоб буда, аксари онҳо то расидан ба  зинаҳои баланди давлатӣ, бояд таҳсил кардаву ботаҷриба бошанд.

             Ҷумҳурии Тоҷикистон давлати навбунёду ҷавонест, ки дар роҳи эъмори ҷомеаи демократию ҳуқуқбунёд ва дунявию иҷтимоӣ қадамҳои  нахустин, вале устувор мегузорад.

         Раванди мубориза бар зидди терроризм ва экстремизм нишон медиҳад, ки имрўз ҷилавгирӣ аз ин зуҳуроти номатлуб мутаҳидӣ ва ҳамоҳангии фаъолияти тамоми мақомоти давлатӣ ва қишрҳои гуногуни ҷомеаро тақозо дорад. Солҳои охир дар Аврупои шарқӣ наздики Африқо, Осиёи Марказӣ содир шудани садҳо ҷинояти дорои хусусияти террористӣ ва экстремистӣ аз хатари глобалӣ доштани ин зуҳурот шаҳодат медиҳад.