АНДЕША. Пас аз пош хурдани ИҶШС минтақае, ки пештар барои дунёи беруна дастнорас ба ҳисоб мерафт ва он Осиёи Марказӣ ном дошт, ногаҳон ба майдони муқобилат барои давлатҳои абарқудрати муосир табдил ёфт.

АНДЕША. Имсол, аниқтараш 15-уми апрели соли равон ба зодрӯзи асосгузори адабиёти муосири тоҷик, яке аз поягузорони Ҷумҳурии Тоҷикистон, Қаҳрамони Тоҷикистон, устод Садриддин Айнӣ расо 140 сол пур мешавад.

АНДЕША.Имрӯзҳо шахсони хоину дурӯя, ки бо бадхоҳияшон нисбати давлату миллат машҳуранд анҷумане бо ном "озодандешон" таъсис дода, пайваста тавассути маводи иғвоангезона бар сари миллати тоҷик борони туҳматҳоро мерезанд. Баҳсу мунозираҳо карда, баромадҳои бемаврид ва бемазмунро баён менамоянд. Ин шахсон, мардумро ба суи терроризм ва экстремизм ҷалб кардан мехоҳанд.

АНДЕША. Пас аз пош хурдани Иттиҳоди Шӯравӣ дар кишварҳои мустақили минтақаи Осиёи Марказӣ, фазои холии идеологӣ ба вуҷуд омада, ихтилоф дар байни ҳизбу ҳаракатҳои гуногуни навзуҳур зери шиорҳои демократияву озодӣ ва дину мазҳабу фирқаву маҳал рӯ ба афзоиш овард.

ВОКУНИШ. Ваҳдат - беҳтарин неъмати ҳаёти инсон, орзӯву армон, таҳкими давлат, наҷоти миллат, рушду нумӯ ва ҳастии инсон дар ҳар давру замон аст.

АНДЕША. Аслан, Истиқлолият самари Ваҳдату якдилии миллат мебошад. Мо ҷавонон, ки самараи Ваҳдати Тоҷикистони соҳибистиқлол ҳастем, ба қадри ин неъмати бузург беш аз пеш мерасем.